Ktoś we Wrocławiu zwariował. I to chyba na całego. Ponad dwustu demonstrantów z biało-czerwonymi flagami na polecenie władz miasta zostało przez policję zamkniętych w celach za skandowanie... antykomunistycznych haseł.

12 kwietnia 2008 roku Polskę obiegły informacje o dantejskich scenach, rozgrywających się na ulicach Wrocławia. Chodziło o manifestację patriotyczną, która upamiętniać miała ofiary zbrodni w Katyniu - a w szerszym kontekście wszystkich Polaków, którzy zapłacili życiem za walkę z totalitarnymi ustrojami podczas II wojny światowej i zaraz po niej.

od decyzji przedstawiciela organu gminy z dnia 12 kwietnia 2008 r. nr WSO.I.5023/16/08 rozwiązującej zgromadzenie publiczne

Szanowny Panie Mecenasie,oto co przytrafiło mi się w ubiegłą sobotę.

Rozmowa z Janem Pietrzakiem

Zapewne prawie każdy kojarzy częsty w hollywoodzkich filmach i serialach motyw gry w dobrego i złego glinę. Gra ta polega w skrócie na psychologicznej sztuczce, jaką jest wcielanie się policyjnych funkcjonariuszy w różne, przeciwstawne sobie role. Najpierw (nie wiedzieć czemu, w odwrotnej kolejności niż wskazuje nazwa gry) przesłuchiwanego delikwenta bierze w obroty "zły glina", zachowujący się jak agresywny furiat, rzucając dookoła meblami, nie szczędząc pod jego adresem ciężkich bluzgów i poważnych gróźb, jednocześnie dając mu tym samym do zrozumienia, że jego losy są policzone.

Większość członków komisji parlamentarnej analizującej okoliczności samobójczej śmierci posłanki SLD zdaje się stać na stanowisku, że Barbara Blida była idiotką, i że zastrzeliła się właściwie bez powodu.

W czasie wielu obchodów i uroczystości związanych z rocznicami wydarzeń politycznych marca 68 czy sierpnia 81, wśród swarów na temat przyznawania odznaczeń, zapomniano o tysiącach naszych rodaków, bez których sukcesy społeczeństwa w drodze do niepodległości nie byłyby możliwe.

Paląc papierosy Marlboro i popijając coca-colę, na płaskim monitorze firmy Samsung czyta dokument napisany w programie firmy Microsoft. Czyżby był to jakiś zachłyśnięty globalizacją kapitalista? A może doktrynerski neoliberał? Nietrafione! To 28-letni Sławomir Sierakowski, redaktor naczelny skrajnie lewicowej "Krytyki Politycznej". W ten sposób w pełni korzysta z dobroci produktów globalnego kapitalizmu i wolnego rynku, który tak gruntownie krytykuje. Podstawowym celem wydawców tego kwartalnika jest bowiem wprowadzenie i umocnienie w sferze publicznej lewicowego projektu walki z ekonomicznym i kulturowym wykluczeniem.