Podczas ostatnich wyborów parlamentarnych na Prawo i Sprawiedliwość głosowało ponad pięć milionów Polaków. Na Platformę Obywatelską sześć milionów telewizorów. Jak ktoś słusznie zauważył, wygrały telewizory. Telewizyjny chłam rozmaitego autoramentu gości w domach Polaków około pięciu godzin dziennie. Programy stricte informacyjne najwyżej kilkanaście minut. Obiektywnych programów informacyjnych nie ma prawie wcale. Oczekiwanie zaś, że komercyjne stacje telewizyjne będą zajmować się czymś ponad troskę o zysk właścicieli, to więcej niż ignorancja, to głupota. Notabene  telewizory wygrywają na całym świecie, co czyni zasadnym pytanie, czy współcześni reprezentanci gatunku homo sapiens nadal zbudowani są z białka, czy już może z anten?

Ciężkie czasy nastały dla pisarzy science fiction. Pół biedy, jeżeli taki chce napisać coś o kosmicznych podróżach i szatkowaniu kosmitów laserową bronią, o dalekich galaktykach i odległych tysiącleciach. Tu jeszcze jakoś da radę (choć chyba coraz trudniej wymyślić coś nowego). Co jeśli jednak chciałby który wziąć się za fantastyczną antyutopię, zmierzyć z Huxleyem, rzucić wyzwanie Orwellowi?

Rozmowa z redaktorem naczelnym kwartalnika "Fronda" Grzegorzem Górnym

Nikt nie może wyjąć z gniazda jajka, dajmy na to orła bielika, i usmażyć jajecznicy, nie ryzykując więzienia. Z drugiej strony niemal w całej Europie każdy ginekolog może bezkarnie rozkawałkować i spuścić do ścieku kilkumiesięczny ludzki płód. Oto nasz świat.Zresztą to nie całe jego zatrute oblicze. Po ubiegłorocznym incydencie, w którym włoska lekarka zabiła zdrowe dziecko, choć planowała zabić chorego na zespół Downa bliźniaka (nieutuleni w żalu rodzice natychmiast zażądali ponownej aborcji – i zabieg przeprowadzono!), pewien naukowiec wyartykułował wprost to, co inni jeszcze szepczą po kątach: eugeniczna aborcja jest prawem każdej kobiety, ponieważ każda kobieta ma prawo do posiadania zdrowego potomstwa.

Ekumenizm jest dziś pojęciem często używanym, a może jeszcze bardziej modnym. I nie chodzi tu tylko o ekumenizm wewnątrz rozmaitych odłamów chrześcijaństwa, aby znów ? jak na początku ? wszyscy ?byli jedno?, lecz o coś, co można byłoby nazwać ?ekumenizmem globalnym?, czyli takim, który stawia obok siebie nie tylko odrębne wyznania, lecz wręcz odrębne religie, różniące się wręcz odrębną, jeśli nawet nie przeciwstawną sobie aksjologią. Jednakże zainteresowanie nimi, nawet wśród osób wyrosłych i wychowanych w jednej z nich i będących im wiernymi, jest tak duże, że skłania to wielu do porównań między nimi.

Pan prof. Jacek Bartyzel w artykułach publikowanych na łamach ?Opcji na Prawo? przypomina, że pierwszymi legitymistami byli lojalni poddani króla Szwecji (i Polski) Zygmunta Wazy. Los Zygmunta (III w Polsce, I w Szwecji), który nie chciał wyrzec się Świętej Wiary Katolickiej, to prefiguracja o sto lat późniejszego poświęcenia króla Anglii, Szkocji i Irlandii Jakuba. Obaj wierni Chrystusowi monarchowie zostali ?zdetronizowani? przez parlamenty uzurpujące sobie prawa Boskie, a ich trony zostały przywłaszczone przez protestanckich uzurpatorów, członków najbliższej rodziny. Nie pomogło im nawet to, że nie zamierzali przecież nikogo nawracać siłą, lecz nie pozwalali na prześladowanie katolików.

Trudno jest znaleźć na polskim rynku wydawniczym książkę, która rzetelnie przedstawiałaby obraz rewolucji francuskiej. Rzetelnie: to znaczy, ukazując cienie tegoż wydarzenia, w istocie będącego gwałtem na praworządności i zasadach, na których była budowana chrześcijańska Europa.

Rosjanie, nigdy was nie lubiłem ? można powtórzyć za Waldemarem Łysiakiem i zapewne sporo osób, nieogłupionych propagandą politycznej poprawności, podpisałoby się pod tymi słowami. Ten, kto kieruje się imponderabiliami, a nie kaprysami ?autorytetów moralnych?, wie, że wartością najwyższą, jest niepodległość Polski i według tej wartości może bezbłędnie, pewnie, bez wahania, niezależnie od sympatii i antypatii, oceniać ludzi i wydarzenia z przeszłości i teraźniejszość.

Ginące w tragicznych okolicznościach dzieci, planowane bez rozterek sumienia aborcje, zdrady małżeńskie, choroby psychiczne, walka z komunizmem niszcząca również antykomunistów. Mrok, który można kroić nożem... To rzeczywistość górniczego miasteczka na pograniczu fińsko-sowieckim w latach trzydziestych XX wieku. Zaistniała wówczas rodzinna tragedia jest stopniowo odkrywana po niemal sześćdziesięciu latach.