Prezentowane tu kalendarium to wyimek z naszych dziejów sprzed 65 lat, suchy zbiór faktów. Dla większości czytelników zarówno nazwy miejscowości, jak i postaci czy wydarzenia są nieznane. A przecież historia składa się z takich epizodów, z ich sumy tworzy się znany nam później obraz dziejów. Każdy z podanych tu faktów to materiał na odrębną opowieść. Ten zaś zbiór to jedynie katalog, rodzaj przewodnika do poznawania fascynującej historii własnego narodu.

Potężna bryła średniowiecznego zamczyska "Grodziec", górującego z bazaltowego szczytu o tej samej nazwie, jest dobrze widoczna z odległości kilkunastu kilometrów na odcinku między Złotoryją a Bolesławcem. Ta doskonała widoczność była zawsze jednym z atutów tego miejsca. Zanim przeciwnik zdążył zbliżyć się do bram zamku, wiedziano o tym przynajmniej dzień wcześniej. W lekko pagórkowatym terenie góra Grodziec wyrasta tu nagle w postaci stromego wzniesienia ok. 240 m ponad otoczenie (389 m n.p.m.). Długa historia pierwszych jej przedhistorycznych władców, a później średniowiecznych książąt i pruskiej arystokracji jest zawiła, pełna dat, nazwisk i stale zmieniających się właścicieli oraz budowniczych tej twierdzy. Nie chcąc czytelnika trudzić wywodami na ten temat, proponuję zająć się tylko jednym, ostatnim etapem jej dziejów związanym z drugą wojną światową.

Dokumenty zapewniające dominującą pozycję Niemiec w stosunku do Polski zostaną z pewnością podpisane przez prezydenta. Lech Kaczyński i Donald Tusk, z zadziwiającą gorliwością spierający się o drugorzędne sprawy, w pozbawianiu niepodległości Polski działają nadzwyczaj zgodnie. Niedawno prezydent powiedział, że Tusk "jest w tym samym stopniu co ja polskim patriotą". Niestety, jest to prawda. Zresztą, co to za problem, skoro Czesław Kiszczak to "człowiek honoru". Ustawa kompetencyjna niczego nie zmienia, może tylko mile połechtać ambicyjki Lecha Kaczyńskiego.

Książka Anatolija Golicyna "Nowe kłamstwa w miejsce starych", opublikowana w Polsce po 23 latach od wydania amerykańskiego, to jeden z najważniejszych, i najmniej znanych jednocześnie, tekstów o komunizmie i postkomunizmie. Idzie pod prąd obiegowych opinii na ich temat. Odsłania bolszewicką przebiegłość, zachodnią naiwność i środkowoeuropejską słabość. Uświadamia, jak bardzo aktualne pozostaje zagadnienie charakteru systemu komunistycznego.

Tak samo jak w Anglii, Szkocji i Hiszpanii, potoczne określenie (miguelismo) ruchu legitymistycznego w Portugalii, dążącego do restauracji tradycyjnej, katolickiej, absolutnej i organicznej Monarchii Luzytańskiej, wzięło się od imienia dynastycznego reprezentanta i symbolu tych dążeń, czyli króla Michała I (portug. Miguel) z dynastii Braganzów.

Jeśli potraktować serio wywody obrońców establishmentu, należałoby uznać, że większość aktywnych politycznie Polaków uznała korupcję za coś równie nieuchronnego jak położenie geograficzne. Psychologiczna nazwa tej postawy, czyli "wyuczona bezradność" - najbardziej uderza w stosunku do wymiaru sprawiedliwości, gdzie wyroki w miarę sprawiedliwe są przyjmowanym ze zdziwieniem ewenementem.

Jest to wyspa tak bogata, że nikt bogactw jej nie wysłowi. Tak w swoim Opisaniu świata pisał o tajemniczej wyspie Zipingu Marco Polo w 1298 roku. Jest to pierwsza europejska wzmianka o Japonii.

O pinia publiczna krytykuje Papieża Benedykta XVI za powściągliwość w skrytykowaniu władz chińskich tłumiących zamieszki w Tybecie. Pewien włoski senator wezwał z tego powodu nawet do demonstracji pod Watykanem. Następca Świętego Piotra jest krytykowany za to, że nie przyjął Dalajlamy, co często czynił Jan Paweł II. Warto sobie zadać pytanie, czy powstała z tego powodu wrzawa nie jest przesadzona oraz o politykę Stolicy Apostolskiej wobec chińskich katolików.

Arnold Lunn, jeśli nie najwnikliwszy, to najpłodniejszy z "neokatolików" brytyjskich XX w. (napisał 50 książek!), zauważył w 1930 r.: Marks utrzymywał, że religia, filozofia i sztuka danego okresu są wytworami ubocznymi procesów ekonomicznych tego okresu, np. teologia scholastyczna nie jest niczym więcej niż odzwierciedleniem feudalnego systemu posiadania ziemi. Jeżeli jednak jest to prawdą, to komunizm marksowski jest tylko odzwierciedleniem industrializmu i liberalizmu Anglii wiktoriańskiej. Nie ma żadnej obiektywnej prawomocności.