Gdy zamykaliśmy poprzedni numer, wojna w Iraku zaczynała się, gdy zamykamy ten - jest już właściwie po wojnie. Najbardziej chyba zawiedzeni są pacyfiści.

1 maja 1832 ? Władze carskie nakazały zamknięcie Uniwersytetu Wileńskiego jako niebezpiecznego ośrodka polskiego patriotyzmu. 1867 ? W Kobielach Wielkich urodził się Władysław Reymont, syn organisty, autor wielkiej epopei ludowej Chłopi, za którą otrzymał literacką Nagrodę Nobla. 1920 ? Powołano do życia Ligę Narodów. 1921 ? Wybuch trzeciego Powstania Śląskiego, jako odpowiedź na krzywdzącą decyzję Rady Ambasadorów, przyznającą Śląsk Niemcom. 1940 ? Z więzienia na Pawiaku wywieziono 1500 więźniów do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. 1945 ? Sowieci zdobyli Berlin. 1965 ? Rozpoczął się IX Rok Nowenny pod hasłem Rok wierności Maryi. 1993 ? W Moskwie nie odbyły się oficjalne uroczystości 1 Maja. 25 tys. demonstrantów na placu Gagarina rozpędziła policja. 500 osób było rannych.

Afera Rywina, przesłuchania przed Sejmową Komisją Śledczą, parada kłamców odbywająca się na oczach wielomilionowej widowni, panika w salonach politycznych, która skutkuje najdziwaczniejszymi oświadczeniami polityków, kompromitujący się nieomal codziennie tzw. wymiar sprawiedliwości, afera z głosowaniami w Sejmie, afery korupcyjne itd., itp., wszystko to wywołało erupcję głosów publicystów, analityków i komentatorów, które konstatują głęboki kryzys państwa i jego struktur.

"Same szuje są u steru, od komuny aż do kleru! Źle było, źle będzie w Polsce zawsze i wszędzie; oprócz nas wszyscy są w błędzie". Tak brzmiała jedna ze zwrotek sławnej przed laty piosenki "Pesymiści". Ciekawe, że akurat ta zwrotka jakby dopiero teraz zaczynała na-bierać niepokojącej aktualności. Bo, że komuna, to same szuje, co do tego nikt rozsądny nigdy specjalnych wątpliwości nie miał, ale kler...

Ta bezwzględna wojna, choć tylko lokalna, jak każda inna z biegiem czasu się staje się coraz bardziej zawzięta, bezwzględna i bezmyślna. Po stronie silniejszego wszelkie chwyty stają się dozwolone i usprawiedliwione. Stara się on narzucić dla siebie korzystne w niej rozwiązania przy pomocy przede wszystkim propagandowych racji "wojny sprawiedliwej", a nawet "obronnej", prowadzonej "w imieniu poszanowania prawa" i swoiście rozumianego "interesu społecznego". Do dziś w wyniku jej prowadzenia jest trzech zabitych po stronie oczywiście słabszej, którą w tym przypadku jest około trzy tysiące ludzi z rejonu Wałbrzycha, którzy nie pogodzili się z bezczynnością i biologiczną zagładą dla siebie i swojej rodziny, jaka ich czeka, jako bezrobotnych, bez żadnych zasiłków i dochodów.

Eurofanatycy mamią Polaków, że jak tylko wejdziemy do Unii Europejskiej, natychmiast wzrośnie wiarygodność biznesowa Polski, a kapitał zagraniczny walił będzie do nas drzwiami i oknami. Owszem, kapitału własnego mamy jak na lekarstwo, więc zagraniczny przydałby się nam niczym glebie woda. Jednak czy Unia Europejska ma tu cokolwiek do rzeczy?

Im bliżej do Unii Europejskiej, tym bardziej podnoszą się głosy zaniepokojone napływem cudzoziemców, możliwością utraty kultury narodowej, że przestaniemy być Polakami. A kim jest Polak? Najprostsza, intuicyjna definicja podpowiada, że to człowiek polskiej krwi, szanujący narodową tradycję, posługujący się językiem polskim, jako rodzimym, a jego przodkowie mieszkali tu od wieków. Lecz to nie takie proste!

Niektórym może się to wydać dziwne miejsce. Egzotyczne i jednocześnie zaskakujące swojskością. Po polsku Adampol, po turecku PolonezkćyĂź, czyli Polska Wieś lub Wieś Polaków, po adampolsku zaś wieś nazywana jest Kolonią, a jej polscy mieszkańcy Kolonistami.

- Po co wy to chłopcy ciągle kupujecie? - kioskarka nie ukrywała obrzydzenia podając nam świeży numer wileńskiego Czerwonego Sztandaru. - A bo tam są czasem ciekawe rzeczy - odpowiadaliśmy i rozkładaliśmy gazetę, szukając czy tym razem dodatek młodzieżowy Zastępy Młodych zamieścił wreszcie na-sze adresy, jako chętnych do korespondencji z rówieśnikami, którzy zrządzeniem Jałty spędzali dzieciństwo w "mniej zabawnym baraku naszego obozu". - Są! Wydrukowali! Reakcja w domu niczym się nie różniła od tej z kiosku. Ojciec, choć urodzony w Wilnie, pukał się znacząco w czoło i pytał, czy już odrobiłem lekcje...