Dla niemal każdego ucznia liceum studia to oczywista konieczność, etap w życiu będący ta-kim samym aksjomatem jak dojrzewanie. Ilość maturzystów nie zdających na studia można liczyć w promilach.

Tegoroczne obchody wielkiego zrywu mieszkańców stolicy, w sierpniu 1944 roku, Instytut Pamięci Narodowej postanowił uczcić wznowieniem wyjątkowo ważnej publikacji dokumentalnej "Uczestnicy i świadkowie Powstania Warszawskiego", przygotowanej przez prof. Janusza K. Zawodnego, żyjącego od zakończenia wojny na emigracji.

60 lat indoktrynacji, fałszerstw, kłamstw, pół- i ćwierćprawd, 60 lat wmawiania Polakom, że Powstanie Warszawskie zorganizowali zbrodniarze, antysemitnicy, ignoranci i wojskowi analfabeci, nienawistnicy ogarnięci tylko jednym uczuciem ? nienawiścią do Związku Radzieckiego i wszystkich miłujących pokój narodów i na ołtarzu tej nienawiści gotowi poświęcić swoje miasto i swój kraj ? nie przydało się na nic. Jak co roku, na przekór tej nawałnicy kłamstwa i fałszowania historii, 1 sierpnia, warszawiacy w wielotysięcznych tłumach udali się na Powązki i na inne miejsca pamięci, aby oddać cześć swoim bohaterom. Ale w tym roku, w 60. rocznicę wybuchu Powstania, stała się jeszcze coś niezwykłego: dziesiątki tysięcy ludzi ustawiło się w kolejkach po książkę brytyjskiego historyka, Normana Daviesa, "Powstanie 44" i w ciągu kilku dosłownie godzin, sprzedano w Warszawie 30-tysięczny nakład potężnej, liczącej prawie 1000 stron książki, za niebagatelną cenę 88 złotych. Od tej pory…

Działalność Eriki Steinbach i jej związku postrzegać należy we właściwych proporcjach. Mimo iż BdV jest jedną z największych organizacji pozarządowych w RFN, stanowi margines życia politycznego, a postać jej liderki nie jest powszechnie znana. Z co najmniej dwóch powodów powinniśmy jednak stale mieć na uwadze organizacje niemieckich "wypędzonych". Po pierwsze, pomimo wszelkich gestów i deklaracji, pół wieku ich aktywności niezmiennie uderzało w same fundamenty polskiego istnienia. Po drugie, w historii Niemiec bywało już tak, że organizacje marginalne i lekceważone potrafiły rozpętać prawdziwe piekło.

Tak, jak w poprzednim, również i w tym miesiącu z przyjemnością można powitać książkę współpracownika naszego pisma. Jest nim Jerzy Szałygin, a praca nosi tytuł Katalog zabytków osadnictwa holenderskiego na Mazowszu.

Wielki sukces rynkowy książki o charakterze publicystycznym przynajmniej w części musi być przejawem troski o aktualny stan kraju. Bez względu na ocenę dzieła znanego dziennikarza - mam nadzieję, że kolejne dodruki nie wynikają w znaczącej mierze z uroku redaktora Lisa i są efektem patriotyzmu oraz zainteresowania sprawami publicznymi.

Minął właśnie rok od dnia, w którym do portu we Władysławowie przybiła "pływająca klinika aborcyjna" o nazwie Langenort. I choć przez chwilę w swej naiwności sądziłam, że ta "wizyta" nie stanowiła odpowiedzi na zaproszenie polskich kobiet, to rychło okazało się jak głęboko się myliłam. Oto bowiem ponura łajba nawiedziła polski port z inicjatywy i na wyraźne zaproszenie naszych rodzimych feministek (a jakże!) występujących tutaj pod sztandarem Komitetu "STER- KOBIETY DECYDUJĄ".

Socjaliści przez wiele lat milczeli w kwestii komunistycznego raju, który ma być stworzony, gdy dojdą do władzy. Żaden z nich nie odpowiadał na pytanie, w jaki sposób zostaną rozwiązane podstawowe problemy nowego społeczeństwa.

Neokonserwatyści odgrywali bardzo istotną rolę na amerykańskiej scenie politycznej w latach 70. i 80. Jako pierwszy nazwy "neokonserwatyzm" w 1974 roku użył socjalista Michael Harrington1 dla określenia tych, którzy zaczęli się odsuwać od liberalizmu, gdyż ich zdaniem oddalał się on od swych moralnych i politycznych korzeni2, to fenomen tego ruchu jest dużo starszy. Konieczne jest zwrócenie uwagi na sięgającą lat 30. historię tego nurtu.