Nie ma to jak inicjatywa społeczna. "Gazeta Wyborcza" (nr 99/2005) kontynuuje swoją ważką akcję, romantycznie i patetycznie zatytułowaną "Tiszert dla Wolności", polegającą generalnie na selekcji jakiegoś przejmującego i doniosłego hasła zwracającego uwagę na istotny problem społeczny, a następnie wydrukowaniu go i noszeniu na rzeczonych koszulkach.

12 maja br. minęło 70 lat od śmierci Józefa Piłsudskiego. Mimo że w chwilach irytacji, które, zwłaszcza u schyłku życia, zdarzały mu się dość często, nazywał Polaków "narodem idiotów", większość nie tylko go szanowała, ale nawet ubóstwiała, przypisując mu zasługi trochę na wyrost. Dotyczy to zwłaszcza opinii, jakoby był "twórcą" polskiej niepodległości oraz jej "obrońcą"1 w roku 1920. Opinie te zostały jednak utrwalone dzięki sprawnej propagandzie, jaką potrafił rozwinąć obóz piłsudczykowski, a która trwa do dnia dzisiejszego w postaci tzw. legendy Marszałka.

50 lat temu Podstawą teorii perspektyw jest twierdzenie Makarenki, że "istotnym bodźcem w życiu ludzkim jest radość dnia jutrzejszego". Wychowawca powinien umieć zorganizować taką radość i przetwarzać ją w coraz bardziej złożoną "od najprostszego, prymitywnego zadowolenia do coraz głębszego poczucia obowiązku" Podkreślenie wychowawczej siły radości przeciwstawia się tradycyjnym poglądom opartym na założeniach religijnych, że nie radość, lecz cierpienie uszlachetnia, że wysiłek, rezygnacja z osobistego szczęścia składają się na "poświęcenie" i stanowią najlepszą drogę do doskonalenia moralnego. Te założenia, służące do usprawiedliwienia wyzysku, rozbrojenia klasy robotniczej, sprzeczne są z istotą moralności socjalistycznej, okazują się też zupełnie błędne w oświetleniu nauki Pawłowa (...) Jedność interesów jednostki i zespołu, indywiduum i społeczeństwa, jaka wynika z układu stosunków społeczno-ekonomicznych w ustroju socjalistycznym, pozwoliła Makarence dostrzec prawidłowy związek między radością a wysiłkiem zarówno jednostki, jak i zespołu. Romana Miller, Znaczenie perspektywy w wychowaniu zespołu uczniowskiego,…