Doskonale znali drogę...
Kim jest Bóg? Jeśli chcesz zobaczyć twarz Boga, stań po stronie cierpienia i cierpiącym spójrz w oczy. Ujrzysz wtedy oczy Boga ? czytam w mądrej księdze. Jeśli tak, to każdego dnia w tunelach Dworca Centralnego widzę dziesiątki oczu Boga. Szeroko otwartych, tępo wpatrzonych w moje buty, proszących o cokolwiek.
Nie potrafię w te lśniące plamy spojrzeć. A przecież szukam Boga.
Hiszpański ksiądz Josemaria Escriva powiadał: Sąd okaże się straszny dla tych, którzy choć doskonale znali drogę i nauczali jej, i wymagali od innych, sami nią nie podążali.? Bóg osądzi i potępi ich własnymi słowami. Escriva ostrzega, że każdego dnia można budować piramidy słów własnego potępienia.

W milczeniu
Podziękować za świat, siebie, rodzinę. Nieczęsto dziękuję. Jestem sumą słabości, ale i szlachetnych porywów. Dziękować za przeszkody, które okazały się lekcjami życia… Zdolność wdzięczności oznacza wielkie szczęście. Ocala.
Od modlitwy dziękczynienia doskonalsza jest tylko modlitwa uwielbienia, kiedy wysławiamy Boga dla niego samego. W milczeniu, jak wtedy, gdy podziwiamy piękno, zapatrzeni w ciszę.

Czas i miejsce
Mistyczka Katarzyna Sieneńska, o której powiada się, że jest nauczycielką wolności chrześcijańskiej, mówi: Bóg uzbroił człowieka zbroją tak potężną, że ani czart, ani stworzenia nie mogą go napaść, tą zbroją jest wolna wola człowieka. Wolność, z powodu której Bóg rzekł: "Stworzyłem cię bez ciebie, lecz nie zbawię cię bez ciebie".
Bóg i jego stworzenie, tchnął w nas życie i czeka na nas ? potrzebuje nas jak powietrza.
Inny mistrz życia duchowego Tomasz a Kempis ostrzega: Uważaj się za przechodnia i gościa na ziemi, którego ziemskie sprawy nie powinny obchodzić. Zachowaj serce wolne i uniesione ku Bogu, bo tutaj nie masz dla siebie trwałej ojczyzny. Tam kieruj prośby i westchnienia i codzienne łzy; aby po śmierci duch twój mógł przejść szczęśliwie do Pana. To przejście czeka każdego. Warto prosić, by stało się to w dobrym czasie i miejscu. By serce było wolne i skierowane w stronę nadziei zmartwychwstania. Jakże to inne od prawd budowanych ze szkła i bólu.