Mam prawdziwą przyjemność przesłać na ręce Kongresu Polonii Amerykańskiej najlepsze życzenia z okazji jubileuszu 350-lecia przybycia pierwszych Polaków na nasz brzeg ? pisał jesienią 1956 r. prezydent Stanów Zjednoczonych, gen. Dwight D. Eisenhower w depeszy skierowanej do prezesa ZNP i KPA, Karola Rozmarka. Od najwcześniejszych czasów Amerykanie polskiego pochodzenia dali naszemu krajowi wiele ze swojego bogatego dorobku kulturalnego, dziejowego i duchowego dziedzictwa. Odgrywają oni nadal żywotną rolę w rozwoju i tworzeniu perspektyw naszego kraju. Najlepsze życzenia z racji tych wspaniałych obchodów.

Rzut oka na historyczne już mapy, na których wyrysowane są granice kolonii różnych państw i zamalowane na rozmaite kolory ich obszary, pozwala dostrzec w tym pozornym chaosie barw pewną myśl polityczną i strategiczną, jaką kierowały się poszczególne metropolie przy zajmowaniu konkretnych terytoriów. Nie od razu logika zdobyczy zamorskich była czytelna, jednak z biegiem lat podboje podlegały uporządkowaniu zgodnie z interesami politycznymi metropolii, tak jak one je pojmowały. Wówczas to logika kolonialna ujawnia się w pełni.

Dziesiątego stycznia roku 1880 pochowany został na masońskim cmentarzu. Żegnało go ponad trzydzieści tysięcy ludzi, kondukt pogrzebowy miał prawie dwie mile długości. Wszelkie koszty pogrzebu pokryli bogaci mieszkańcy San Francisco.

Wielka Czystka (1936-1938) była w historii ZSRR wydarzeniem przełomowym. Stanowiła de facto zakrojony na ogromną skalę zamach stanu, w wyniku którego doszło do generalnej reorganizacji całego sowieckiego aparatu władzy.

Gen. Kazimierz Sosnkowski (1885-1969), którego rocznica śmierci przypada 11 października, był jednym z najbliższych współpracowników Piłsudskiego (szczególnie w okresie 1908-1924), zwanym przezeń Szefem, ponieważ w czasie I wojny Światowej piastował funkcję szefa sztabu I Brygady Legionów. Piłsudski lubił swego zastępcę, a ten - vice versa - obdarzał go podziwem. Nigdy wszak pozycja Sosnkowskiego w łonie środowiska piłsudczyków nie była adekwatna do roli np. Walerego Sławka, Aleksandra Prystora, Józefa Becka, Kazimierza Świtalskiego czy Edwarda Rydza-Śmigłego. Po pierwsze, mimo 19 lat różnicy wieku, nie szedł nigdy niewolniczo na pasku ideowym czy politycznym Komendanta, umiał zachować własne zdanie i miał odwagę nie zgadzać się z Mistrzem.

W pierwszych "nocnych Polaków rozmowach" na temat, co robić po ogłoszeniu stanu wojennego (odbywały się one głównie w mieszkaniu Ewy Dałkowskiej i Tomasza Miernowskiego), brała udział nasza trójka, to znaczy Ewa, Maciek Szary i Andrzej Piszczatowski, oraz Ela Bukowińska i wyżej wymieniony mąż Ewy. Dość szybko dołączył do nas, zaproszony przez Maćka Szarego, Emilian Kamiński - nie dość, że świetny aktor, to jeszcze muzyk - gitarzysta. Rozmowy były trudne, bo chociaż wszyscy byliśmy przekonani, że, jako ludzie teatru, powinniśmy w jakiś sposób zademonstrować nasze stanowisko wobec poczynań "Wrony", to "jak" było wielką niewiadomą. Ciągnęło nas do kontynuowania "Wszystkich spektakli zarezerwowanych" z repertuaru Teatru "Powszechnego", ale szybko zdaliśmy sobie sprawę, że teksty składające się na to przedstawienie, mimo iż znakomite, "nie przystają" już do nowej rzeczywistości. Rozumieliśmy też, że skoro mamy nawiązać do tradycji przedstawień, które odbywały się w prywatnych mieszkaniach…

Wiosną 1945 roku los Polski i całej Europy Środkowej był już przesądzony. Zdradą jałtańską nasi sojusznicy "legalizowali" zdobycze sowieckiej agresji z 1939 r. Zachodnia granica ZSRR miała przebiegać w przybliżeniu wzdłuż linii wyznaczonej paktem Ribbentrop-Mołotow, czyli układu, od którego zaczęła się najstraszliwsza z wojen. Roosevelt, przez krótkowzrocznych Amerykanów zwany "wielkim" a przez Polaków wyłącznie umysłowo ociężałym łajdakiem, beztrosko oddawał komunistycznej Rosji władzę nad ogromną częścią kontynentu. W pełnych chaosu ostatnich tygodniach Trzeciej Rzeszy doszło jednak do tajemniczego epizodu. Czy był wynikiem tego, że jeden z najwybitniejszych generałów US Army nie mógł się pogodzić z oddaniem kilku europejskich narodów w niewolę totalitarnego imperium - stalinowskiej satrapii, która zaledwie parę lat wcześniej była sojusznikiem Hitlera?

Każdy bogaty powinien dążyć do tego, aby umieszczono mu na nagrobku napis taki, jaki istnieje na nagrobku Pitta ? żył bez wystawności, umarł biedny ? napisał w swej książce "Jak zostać bogatym?" Andrew Carnegie, bogacz i filantrop, który na zawsze zapisał się złotymi zgłoskami w historii Ameryki i biznesu.

W Pięknych dwudziestoletnich Marek Hłasko pisze o tym, jak spędził noc we francuskim areszcie wraz z lewicowymi intelektualistami-rewolucjonistami. Ludzie ci, wychowani na pismach Marksa i Lenina, nie mogli zrozumieć niechęci naszego rodaka do komunizmu, który uważali za receptę na zbawienie ludzkości. Kiedy żadne teoretyczne argumenty nie trafiały do Hłaski, uznającego komunizm za bezdyskusyjne zło, jego rozmówcy zapytali ostatecznie o płaszczyznę, na której dialog między nimi byłby możliwy. Płaszczyzną tą - odparł Hłasko - byłyby sowieckie czołgi na ulicach Paryża.