Wraz z początkiem nowego roku tempo wydarzeń w świecie politycznym wyraźnie wzrosło. Jeszcze nie zdążyły wyschnąć pieczęcie na rosyjskim raporcie na temat katastrofy smoleńskiej, wskazującym na winę pilotów, a już wyszły na jaw zapisy rozmów ze smoleńskiej wieży, z których wynika, że jej załoga też nie jest bez winy. Rząd ze wszelkich sił stara się sprawiać wrażenie, jakby nagle zaczęło mu zależeć mu na ujawnieniu prawdy, ale przecież gdyby tak było, to od razu po katastrofie zaproponowałby prowadzenie śledztwa w oparciu o polsko-rosyjskie porozumienie, a nie o konwencję chicagowską. No chyba że te trzy kwartały bałaganu i niejasności były władzy do czegoś potrzebne. Tego wykluczyć nie można, choć prawdziwe przyczyny poznają, być może, dopiero nasi wnukowie z podręczników historii, o ile takie będzie się jeszcze wtedy pisać.

Jeśli fakty przeczą teorii, tym gorzej dla faktów ? powiadał niemiecki filozof, Hegel. Twierdzenie to można uznać za motto czasów współczesnych, w których ludźmi Zachodu rządzą poprzebierane w szaty naukowości ideologie. Po ?naukowych? teoriach walki ras i walki klas, których wdrażanie pochłonęło życie milionów ludzi, przyszedł czas na nieco mniej brutalne w skutkach teorie głoszące konieczność walki z klimatem, które kosztują nie miliony, ale miliardy dolarów.

W jednej ze swoich publikacji Konrad Lorenz uskarżał się na domestykację gatunku ludzkiego. Pomijając skutki somatyczne takiej domestykacji, które, na przykład kaczkom domowym uniemożliwiają latanie, można odnieść wrażenie, że w przypadku gatunku ludzkiego objawia się ona przede wszystkim w dziedzinie intelektualnej.

Od blisko dwudziestu lat realizowany program walki z ?z globalnym ociepleniem klimatu? przynosi pierwsze rezultaty. Tegoroczna zima daje się we znaki w całej Europie, Azji i Ameryce Północnej. W wyniku tych wszystkich zabiegów prawdopodobnie dojdzie do stopniowej likwidacji lata na rzecz wiecznie trwającej zimy. Wszystkie zmierzające do tego działania prowadzone są pod przewrotnym hasłem ?ochrony klimatu?. Przed czym i przed kim ma być chroniony ten klimat, nie wiadomo.

Przeciętny człowiek sądzi, że ekologia jest moralnie chwalebną troską o przyrodę i świat, w jakim wszyscy żyjemy. Mało kto podejrzewa, że tak niewinna, zdawałoby się, działalność, jak ochrona środowiska, może być przykrywką dla działań finansowych. Jeszcze mniej osób wie o tym, jak dzięki ekologii potężne instytucje międzynarodowe uzyskują coraz szerszą władzę.

Od wielu już lat nie było takiej sytuacji pogodowej, by śnieg w Polsce zalegał w dużych ilościach już od końca listopada przez tak długi czas, jak to było na przełomie roku 2010 i 2011.

Ciemność nie zapada nagle, tym niemniej człowiek rozumny nie żywi wątpliwości: miniony rok dowiódł, że nad Polską i dookoła Polski robi się coraz ciemniej. Ciemno i bardzo smutno.

Paweł Piskorski, który uchodził za Jamesa Bonda polskiej polityki, któremu wszystko dotąd się udawało i który wychodził obronną ręką z każdej sytuacji, poniósł ostatnio znaczącą sądową, prestiżową i polityczną porażkę. Oto w dniu 13 grudnia ubiegłego roku, Sąd Okręgowy w Warszawie, VII Wydział Cywilny Rejestrowy na posiedzeniu niejawnym z udziałem partii politycznej Stronnictwo Demokratyczne postanowił wykreślić go z ewidencji tej partii. Sprawa ta nie byłaby interesująca, wszak na brak partii politycznych nie możemy narzekać, gdyby nie fakt posiadania przez SD znaczącego majątku. Orientacyjna jego wartość w skali kraju liczona jest w dziesiątkach milionów złotych. Są to przede wszystkim nieruchomości położone w centralnych miejscach największych aglomeracji w Polsce. Jest, o co walczyć. Kariera polityczna W telegraficznym skrócie przypomnieć trzeba, że Paweł Piskorski był czołową postacią Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD), a potem Platformy Obywatelskiej (PO). Sukcesy tego młodego i prężnego polityka, który zdążył już…