W styczniu 1919 r. rozpoczął służbę w łomżyńskim 33 p.p., walczył na froncie litewsko-białoruskim. W styczniu 1920 r. por. Raganowicz przybył z frontu do Łomży i w stopniu kapitana zorganizował i objął dowodzenie batalionu zapasowego pułku.

Wojska polskie były w odwrocie znad Dźwiny i Berezyny, a Łomży zagroziły wojska sowieckie. Batalion zapasowy Raganowicza wraz z grupami żołnierzy ze 101 ochotniczego p.p. zorganizował obronę przepraw na Narwi. Za bohaterską obronę Łomży, która trwała od 27 lipca do nocy z 2 na 3 sierpnia 1920 r., kpt. Raganowicz został odznaczony Orderem Wojskowym Virtuti Militari V klasy.

W r. 1922 ożenił się z Heleną Wandą Jakubowską. W następnych latach pełnił służbę w 33 p.p., przechodząc kolejne szczeble dowódcze, aż do dowodzenia pułkiem w latach 1932-38, już w randze pułkownika. Następnie był dowódcą piechoty dywizyjnej 18 Dywizji Piechoty.

W kampanii wrześniowej 1939 r. pełnił funkcję dowódcy piechoty dywizyjnej 41 Dywizji Piechoty. Próba przedostania się do Rumunii skończyła się uwięzieniem przez Sowietów i osadzeniem w Starobielsku. Marian Stanisław Raganowicz jest umieszczony na ?Liście katyńskiej?, opracowanej przez Adama Moszyńskiego, jako więzień obozu Starobielsk.

Jedna z hipotez jego śmierci mówi o zastrzeleniu przez strażnika podczas próby ucieczki, inna o straceniu w więzieniu na moskiewskich Butyrkach.

Wśród odznaczeń Mariana Raganowicza są: Order Virtuti Militari 5 kl., dwukrotnie Krzyż Walecznych, Polonia Restituta 5 klasy, Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi, Medal za Wojnę 1918-1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości 1918-1928.

W r. 2004 1 łomżyński batalion remontowy przyjął imię patrona ? płk. Mariana Raganowicza. W r. 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński mianował go pośmiertnie generałem brygady.

(?)