Jeśli Romney jest zde­cydowany naruszyć obecne stosunki z Rosją w imię ide­ologii ?amerykańskiej wyjąt­kowości? ? bo nie istnieją żadne inne racjonalne prze­słanki przemawiające za tym ? to taki scenariusz, ?re­setu resetu?, jest jak naj­bardziej realny. Trudno jednak rozstrzygnąć, na ile Romney do końca wie­rzy w swój własny pro­gram. Jeśli mamy tutaj do czynienia z doświadczo­nym biznesmenem i inwestorem, wydaje się, że powinny go cechować raczej prag­matyka, elastyczność i zdrowy rozsądek. Nie należy zapomnieć o tym, że program An American Century stanowi proste przełożenie postulatów ideowych neo­konserwatyzmu na aktualne zagadnienia. O ?wybitnych? osiągnięciach w polityce zagranicznej tego nurtu ideowego chyba nie muszę wspominać. Amerykanie wyraź­nie dali sygnał w 2008 r., że nie intereso­wała ich kontynuacja polityki militarnych krucjat w imię demokracji. Czy Romney zdaje sobie z tego sprawę, że firmuje zmo­dyfikowaną wersję polityki zagranicznej Busha II, gdzie celem amerykańskiego zaangażowania w świecie jest utopijne dążenie do eliminacji zła i tyranii? Proszę pamiętać, że Ronald Reagan nigdy nie przestał być antykomunistą. Umiejętnie zdołał połączyć ideowość z pragma­tycznym podejściem w dyplomacji. To cechy prawdziwego męża stanu. Problemem obecnego kan­dydata republikanów jest jego wiarygodność. Np. czy zmiana jego reto­ryki w kwestii ochrony życia dzieci nienaro­dzonych jest wyni­kiem autentycz­nej wewnętrznej przemiany , czy zwykłym ? chwytem marketingo­wym?? A jeśli tak, to czy można się spodziewać równie ra­dykalnej reorientacji jego obec­nych poglądów na politykę mię­dzynarodową? Jedno jest pewne: polska dyplomacja powinna być przygotowana na wszystkie moż­liwe scenariusze, w szczególności na te, które nie będą logiczną konsekwencją obecnego progra­mu wyborczego byłego guberna­tora Massachussetts.

(?)