Od początku roku bombardowani jesteśmy informacjami dotyczącymi ACTA, czyli międzynarodowej umowy handlowej dotyczącej ? teoretycznie ? obrotu podrabianymi towarami. Umowa ta, którą mniej lub bardziej skutecznie próbuje się przepchnąć pod pretekstem ochrony ?własności intelektualnej? ? czegoś równie nieokreślonego, jak osławiony ?centralizm demokratyczny? ? może posłużyć do uciążliwych ograniczeń wolności wypowiedzi, dając możliwość ingerencji w treści zamieszczane w Internecie. W proteście przeciwko ACTA przetoczyły się przez kraj demonstracje, głównie młodych ludzi, połączone z hakerskimi atakami na internetowe strony rządowe. Zjawiska takie można obserwować nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach europejskich ? co ciekawe, nie słychać o protestach w USA i innych krajach, które już wcześniej ów pakt zaakceptowały. Niewątpliwie owa dziwaczna umowa może budzić obawy, skoro bowiem daje możliwość ograniczania wolności wypowiedzi w sieci, to z pewnością możliwość ta zostanie wykorzystana ? jest to konsekwencja jednego z praw…

Stare łacińskie przysłowie powiada: si vis pacem, para bellum ? jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny. W historii ludzkości wojny są rzeczą normalną i stałą, okresy pokoju zaś momentami rzadkimi i krótkimi. Relatywnie długi czas, jaki upłynął od końca II wojny światowej, uważa się niekiedy za dowód, że ludzkość zrozumiała już bezowocność globalnych konfliktów. Jednak z punktu widzenia przywołanego na początku przysłowia należałoby potraktować go raczej jako długotrwały okres mobilizacji, którego efektem będzie wojna o skali równie niespotykanej, jak ów ponad półwieczny pokój.

Rzymskie przysłowie mówi, że jeśli chcesz pokoju, szykuj wojnę. Z tym że dzisiejsze pojęcie wojny jest dużo szersze niż tylko militarne starcie. Ostatnie lata pokoju w skali światowej wynikają z przestrzegania tej właśnie rzymskiej doktryny. Mocarstwa dysponujące nieograniczonymi możliwościami zniszczenia przeciwnika zachowały względną pod tym względem równowagę. Zgromadzony przez nich potencjał zawsze zagrażał istnieniu przeciwnika w wyniku totalnego konfliktu zbrojnego. Do 1989 roku Polska pod tym względem była ścisłym sojusznikiem jednego z nich i w wypadku wojny była siłą rzeczy narażona zarówno na atak przeciwnika, jak i na udział w ataku.

W 2012 roku po raz kolejny nie odbędzie się powszechny pobór do polskiej armii. Zgodnie z decyzją rządu zasadnicza służba wojskowa przeszła do historii. Niestety, mimo szumnych zapowiedzi dotyczących profesjonalizacji Wojsko Polskie jest dziś w najgłębszym kryzysie od lat. To w bardzo poważny sposób osłabia bezpieczeństwo naszego kraju. Sytuację pogarsza również fakt, że w ostatnich latach międzynarodowe gwarancje, jakie daje Polsce członkostwo w NATO, stają pod znakiem zapytania.

W Europie znów odradza się faszyzm ? alarmują lewicowo-liberalne media wzdłuż i wszerz Starego Kontynentu. I, o dziwo, nie chodzi tym razem o Polskę i ponowne przejęcie władzy przez Jarosława Kaczyńskiego. Obecnie ognisko tej nigdy niewyeliminowanej choroby zagnieździło się na Węgrzech. Dziś to właśnie tam szerzy się kult jednostki, łamane są podstawowe prawa człowieka i demokratyczne zasady.

Z profesorem Włodzimierzem Marciniakiem z Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, członkiem Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych, rozmawia Petar Petrović (Polskie Radio)

Zrównanie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do 67 lat jednych może martwić, innych cieszyć. Niektórzy mogą czuć się przez to bardziej dowartościowani, ich praca w końcu pomimo upływającego czasu ciągle jest efektywna i przez kogoś doceniana.

Człowiek rozumny potrafi odróżnić światło od ciemności. Wie, na czym we współczesnym świecie polega przyzwoitość. Dlatego nie będzie spiętrzał wątpliwości w stos jałowych absurdów, a raczej zapędzi je do rogu ? by tam skopać im tyłki.

Jak kiedyś pisałem, mimo że poszedłem zarejestrować się do Urzędu Pracy, to jednak obawiam się pójść do medyka. A to dlatego, żeby mi nie dosolili jakichś z księżyca wziętych kosztów, jakie to niby służba zdrowia ponosi z tego powodu, że ktoś udał się do medyka, a składki za niego nie opłacał ani on sam, ani pracodawca, ani urząd pracy.