Oglądając debatę w Krynicy, słuchając dwóch mężów opatrznościowych ? Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego, z których pierwszy znany jest z ogłoszenia naszego kraju zieloną wyspą, a ostatnio zasłynął oznajmieniem końca kryzysu; drugi natomiast zapowiedział rozliczenie po trzydziestu latach uwłaszczonych komunistów, prowadzących działalności gospodarcze, co zabrzmiało złowrogą nagonką na wszystkich przedsiębiorców w Polsce ? stwierdziłem, że pierwszy z nich chce jak najszybciej oddać władzę, a drugi za wszelką ceną nie chce jej przyjąć. Wynika z tego w sposób niezbity, że w naszym kraju nie ma już z kim po ważnie rozmawiać i niechybnie rysuje się przed nami scenariusz podobny do niżej nakreślonego.

Kiedyś sobie ubogi suchotnik zamarzył. Padły państwa olbrzymie, aby tak się stało ? napisał Jan Lechoń w zakończeniu wiersza na pogrzeb Juliusza Słowackiego na Wawelu. Juliusz Słowacki rzeczywiście był suchotnikiem i w dodatku ? ubogim, a ?zamarzył sobie? odrodzenie Polski z niewoli zaborców. I rzeczywiście ? przynajmniej jedno zaborcze państwo ? Cesarstwo Austriackie na skutek przegranej wojny ?padło?, to znaczy ? przestało istnieć, a na jego miejscu pojawiła się republikańska Austria i wiele innych państw, tak zwanych narodowych, między innymi ? Polska.

?Polityczna poprawność? ? wszyscy o niej mówią, jednak mało kto opisał bliżej lub wyjaśnił to zjawisko. Czym więc jest ?poprawność polityczna?? Skąd się wzięła i jakie są jej skutki?

Z prof. Zdzisławem Krasnodębskim rozmawiał Aleksander Kłos Polityczna poprawność, czyli wiesz jak mówić, wiesz jak myśleć.

?Poprawność polityczno-ideologiczna? ma w Niemczech szeroki zakres i pewne cechy specyficzne dla tego kraju. Jej przestrzegania pilnuje cały system instytucji państwowych i politycznych oraz siły społeczno-kulturalne tworzące tzw. społeczeństwo obywatelskie.

Pisanie scenariuszy w gatunku ?political science fiction?, podobnie jak przepowiadanie pogody czy wróżenie z fusów obarczone jest nie tyle ryzykiem, ile wprost gwarancją błędu ? po prostu żadne prognozy długoterminowe nigdy nie sprawdzają się w stu procentach. Zawsze więc znajdzie się okazja do drwiny z niewczesnego proroka, który stara się wybiegać refleksją socjopolityczną dalej niż, powiedzmy, do przyszłego wtorku ? ponieważ niechybnie już we środę łatwo da się go złapać za niejedno słowo, które nie stało się ciałem.