Nakładem wydawnictwa Zysk ukazał się wybór poezji patriotycznej dla dzieci ?Czy wiesz dziecino miła? Marii Konopnickiej. Wybór jest ilustrowany bardzo adekwatnymi ilustracjami Beaty Horyńskiej.

Wydana przez wydawnictwo Czarna Owca Duża książka o aborcji Kazimiery Szczuki i Katarzyny Bratkowskiej to doskonała lektura dla wszystkich osób z kompleksami. Na tle twórczości autorek, każdy może poczuć się mistrzem pióra i intelektu.

Na Kresach polscy cywile, polska partyzantka i konspiracja, byli podczas II wojny światowej mordowani przez nazistów (i ich litewskich oraz ukraińskich sojuszników), a także przez Sowietów (pod niemiecką okupacją ? przez sowiecką partyzantkę). Po wojnie polskich patriotów mordowali Sowieci i ich polscy kolaboranci. W 1944 roku w oddziałach partyzanckich Armii Krajowej na Kresach walczyło 18.000 żołnierzy. Po rozpoczęciu kolejnej sowieckiej okupacji Kresów partyzantka polska walczyła do 1949 roku, pojedyncze osoby walczyły zbrojnie do końca lat pięćdziesiątych (część oddziałów z Kresów walczyła na terenie Polski ?ludowej?). Do końca 1945 roku w walkach z NKWD zginęło 1000 żołnierzy (tyle samo, co pod Monte Cassino) i kilka tysięcy polskich cywilów.

Historia niemieckiej polityki społecznej do czasów NSDAP

Społeczeństwo równości i awansu

Polityka prorodzinna. Zmiany demograficzne. Lebensborn
NSDAP prowadziło bardzo intensywną politykę prorodzinną. Państwo pomagało znaleźć mieszkanie, przyznawało dodatki rodzinne, pożyczki małżeńskie i zasiłki rodzinne oraz ulgi podatkowe. Nowożeńcy otrzymywali 1000 marek kredytu w bonach towarowych, i na każde kolejne dziecko 250 marek kredytu. Sto rat kredytu było oprocentowanych: 3% ? gdy pracowali oboje rodzice, 1% ? gdy pracował tylko mężczyzna. Za każde dziecko redukowano 250 marek długu. Kredyt otrzymywał mężczyzna, gdy przyniósł od ginekologa zaświadczenie o płodności swojej i żony. Wymóg ten prowadził do częstej rezygnacji z ubiegania się o kredyt, bo procedura uzyskanie świadectwa groziła sterylizacją w przypadku "niewartościowych rasowo", czego powszechnie się bano. Rodzice otrzymywali podstawowy, jednorazowy zasiłek rodzinny 100 marek na każde dziecko w rodzinie z czwórką dzieci (jeśli dzieci nie ukończyły 16 lat), także stały dodatek co miesiąc w wysokości 10 marek na trzecie dziecko i 20 marek na czwarte dziecko (pierwotnie tylko dla ubogich rodzin, a od 1941 roku dla wszystkich). Ubogim rodzinom z dziećmi przyznawano subsydia na meble, sprzęt domowy i ubranie. Subsydia nie mogły być większe niż 1000 marek na rodzinę. Pomocy tej nie otrzymywały wdowy, samotne matki i rozwódki, samotnie wychowujące dzieci. Skuteczność pomocy oceniano na 90%.

Bractwo św. Piusa X ma w Polsce jedenaście kaplic. Nie wszyscy jednak wiedzą, że Bractwo prowadzi również działalność edukacyjną, otwierając na świecie szkoły podstawowe i średnie.

Ubezpieczenia społeczne
NSDAP przeprowadziło reformę ubezpieczeń społecznych. W 1934 r. zlikwidowano ich samorządność. W 1938 r. objęto rzemieślników ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi, a rolników ? chorobowymi. W 1941 r. zniesiono możliwość zmniejszania świadczeń w szczególnych wypadkach. Od 1942 r. zapewniono górnikom lepsze emerytury.
Przymusowe ubezpieczenia społeczne dziś, jak i za rządów NSDAP są instrumentem lewicowych rządów w procesie zniewalania obywateli i rozbijania rodzin, będących zagrożeniem dla totalnej władzy państwa. Ubezpieczenia społeczne obiecują złudne i nieosiągalne bezpieczeństwo socjalne za cenę realnej, coraz większej biedy.

Od XIX wieku w Niemczech rozwijał się ruch eugeniczny pod nazwą ruchu higieny rasowej. Eugenicy niemieccy uznawali wyższość rasową Aryjczyków, nordyków nad zdegenerowanymi rasami (takimi jak Słowianie, Cyganie czy Żydzi). Istniało wtedy kilka nurtów eugeniki (w tym rasistowski, socjaldemokratyczny i marksistowski).

Celem eugeniki, uznawanej w XIX i XX w. za naukę, a dziś kontynuowanej pod innymi nazwami* , było udoskonalanie rasy ludzkiej i niedopuszczenie do jej degeneracji. Miała ona swoich wyznawców również w Polsce.