Armatnie wystrzały, balony, koncerty, akademie ? promowaną przez władze radością witamy koniec naszej suwerenności. Bez szczególnego namysłu, za to z niezbyt racjonalnym optymizmem, wdajemy się nie do końca rozpoznaną w aferę. Świetlanym wizjom wspaniałej przyszłości w ramach "większej rodziny", kreowanym przez entuzjastów europejskiego akcesu, ostrożnemu optymizmowi geopolitycznych realistów towarzyszą jednak czarne obrazy końca naszego świata, malowane przez "oszołomów". Rzeczywistość dopadnie nas zapewne gdzieś pośrodku...

30 kwietnia Polacy powinni pościć o chlebie i wodzie ? powiedział w wywiadzie dla Radia Zet prymas Polski, kardynał Józef Glemp.

Oczywiście, zawsze pewien margines spontaniczności istnieje, ale nie jest on zbyt duży, zwłaszcza w naszych czasach, napisał Stanisław Michalkiewicz w znakomitej analizie "Podróż do jądra ciemności", zamieszczonej w kwietniowej Opcji. A dalej stwierdził: służby specjalne wszystkich państw, a państw demokratycznych w szczególności, wystarczająco opanowały wyrafinowane metody reżyserowania wypadków i bieżącego interweniowania w ich przebieg, pozwalające na podtrzymanie wrażenia, jakby wszystko przebiegało spontanicznie.

Numer tygodnika "Wprost" z datą 18 kwietnia przynosi artykuł Violetty Krasnowskiej i Cezarego Gmyza zatytułowany "Uczciwy polityk", z podtytułem: "Partia Lewej Kasy kompromituje demokrację". W błyskotliwie napisanym tekście autorzy wywodzą, że wprawdzie polskie rządy się zmieniają, raz mamy rząd lewicowy, kiedy indziej prawicowy, ale naprawdę trwale rządzi nami ponadpartyjna Partia Lewej Kasy, której zarząd tworzy aktualnie rządząca partia czy raczej koalicja partii. Po kolei omawiają szereg ostatnio bulwersujących opinię publiczną afer, rewelacje Wiesława Kaczmarka dotyczące aresztowania szefa Orlenu, aferę Rywina, aferę Wieczerzaka, aferę w KGHM Polska Miedź, o której już nawet nie piszą, że zatrąca o aferę FOZZ, albowiem to z FOZZ-em był związany główny bohater owej afery.

Dziś warto wyeksponować optymizm, jaki tchnie z 60. posiedzenia Senatu i prac Parlamentu. Otóż nie mamy już bezrobocia. Zamiast ustawy "O zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu" mamy ustawę " O promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy". To mógłby wymyślić tylko Orwell, bo żaden normalny kapitalista nie wpadłby na pomysł, że można promować towar, którego nie ma. Ale jeśli przypomnimy sobie, że w PRL-u mogliśmy reklamować lokomotywy czy modę, chodząc w "łapciach", to nic dziwnego, że zstępni PZPR-u w III RP promują zatrudnienie. Taka już widać ich mentalność, a ja się ciągle nie mogę do tego przyzwyczaić.

Kwestia suwerenności Polski w kontekście akcesji do Unii Europejskiej była i jest niezwykle żywym tematem. Dla wielu z nas otwarte pozostaje pytanie, czy Polska jako kraj utraci suwerenność, czy nie? A może suwerenność Rzeczypospolitej zostanie jedynie ograniczona? Teraz, gdy jesteśmy już pełnoprawnymi członkami UE, to pytanie wydaje się jeszcze bardziej aktualne.

Dziadek opowiadał mi kiedyś lekcję historii, w której uczestniczył jako uczeń szkoły powszechnej. Było to w latach dwudziestych, a nauczyciel mówił o bitwie pod Termopilami. Zaszczepione wtedy przekonanie, że wrogom zagrażającym ojczyźnie stawia się opór, nie oglądając się na stosunek sił - zaowocowało po latach, kiedy jego pokolenie zostało poddane historycznej próbie. I jakże ważny był dla niego ten szkolny przekaz, skoro po ponad półwieczu lekcję o żołnierzach Leonidasa odtwarzał swojemu wnukowi.

Mało kto o tym wie, że Polska jest jednym z najbogatszych w surowce mineralne krajów Europy. W powodzi powszechnego narzekania i biadolenia na brak pomysłów gospodarczego ożywienia światowy dorobek polskiego górnictwa i nauk o Ziemi ulega zapomnieniu i lekceważeniu. Ta właśnie niewiedza o gospodarczym dziedzictwie jest też miarą upadku polskich elit, której jednym ze skutków jest narastające bezrobocie i pogłębiająca się bieda. Dziedzictwo to nie tylko związane jest z eksploatacją węgla kamiennego. Ostatnio i to górnictwo też zaczyna odnosić skromne sukcesy ekonomiczne związane z podwojeniem ceny węgla na rynkach międzynarodowych. Ucichły strajki i protesty. Zaprzestano gwałtownych nacisków na daleko idącą likwidację górnictwa.

Przynajmniej cztery osoby zatrudnione w drobnym handlu stają się bezrobotne, gdy tworzy się jedno nowe miejsce pracy w dużym sklepie, zwanym także wielkopowierzchniowym (popularne super- i hipermarkety). Zajmujący je szczęśliwiec (wszak bezrobocie sięga 20%) jest jednak narażony na przejawy wilczego kapitalizmu - jakby nie istniał kodeks pracy. I podczas gdy na całym świecie handel przynosi zyski, to działające w Polsce zachodnie sieci handlowe wykazują straty.